Wyprawę rozpoczynamy przy drodze biegnącej z Czarlina do Starogardu Gdańskiego, popularnie zwana jest ona Berlinką.
Pomnikowe lipy i zwyczajne buki
Ruszamy pod górę w kierunku lasu. Po ok. 500 m widzimy po lewej stronie grodzisko. Wkrótce wychodzimy z lasu, aby w pierwszą boczną ścieżkę skręcić w prawo. Idziemy na ul. Polną w miejscowości Waćmierz. Następnie skręcamy w lewo, przechodząc przez wieś i kierujemy się w stronę wsi Brzuśce. Za zabudowaniami skręcamy w leśną drogę prowadzącą do Leśnictwa Bukowiec.
Obok tej leśniczówki stoi grupa 10. pomnikowych lip drobnolistnych oraz 6 buków zwyczajnych. Warto zauważyć, że te drzewa mają po ok. 30 m wysokości, a ich wiek obliczany jest na 200 lat. Za zabudowaniami leśnictwa idziemy prosto i po przejściu 1,5 km skręcamy w prawo. Znajdujemy się na leśnej drodze z Brzuśc do Brzeźna. Następnie po ponad 2 km docieramy do dużego połączenia dróg. Skręcamy ostro w lewo i cały czas idziemy prosto, przez ponad 3 km. Wtedy to wychodzimy z lasu i znajdujemy się przed wsią Rajkowy. W oddali widać kościół parafialny.
Do pelplińskiej katedry
Znajdując się w centrum wsi skręcamy w prawo, w kierunku Pelplina. Mijamy osiedle piętrowych domów i szkołę. Za łukiem drogi znajduje się niewielki lasek, za którym skręcamy w prawo, w polną drogę wiodącą skrajem boiska sportowego. Po ok. 1 km dochodzimy do drogi biegnącej do Pelplina, tutaj skręcamy w lewo. Wychodząc z lasu, ukaże się nam panorama Pelplina. Po kilkuset metrach natrafiamy na asfaltową drogę z Rajków, niedługo potem wchodzimy do miasta. Na skrzyżowaniu skręcamy w prawo, kierując się w stronę Starogardu Gd. Wycieczkę kończymy na placu, przed pelplińską katedrą.
Godne uwagi – grodzisko i Madonna
Grodzisko Waćmierek – jedyne na Kociewiu, dobrze zachowane grodzisko nizinne. Dawny gród znajdował się na jednym z półwyspów nieistniejącego już Jeziora Gniszewskiego.
Rajkowy – jedna z najstarszych osad na Kociewiu. Była to posiadłość zakonu oliwskich cystersów, która darowana im była przez Sambora II. We wsi warto zwiedzić zabytkowy kościół, w którym można podziwiać gotycką rzeźbę Madonny z Dzieciątkiem oraz pochodzący z Pelplina ołtarz główny z okresu baroku. Z 1676 r. pochodzi umieszczony na kościele słoneczny zegar ścienny, który został wykonany w czerwonym piaskowcu. To jeden z dwóch takich na Kociewiu.
Biblia Gutenberga
Pelplin – miejscowość ta pojawiła się na kartach historii w 1274 r. Wtedy to książę Mestwin założył tu opactwo cysterskie; prawa miejskie nadano jednak Pelplinowi dopiero w 1931 r. Godny polecania jest gotycki zespół klasztorny cystersów, a w tym Bazylika Katedralna wybudowana w połowie XV wieku. To trójnawowa świątynia wzorowana na tej z Doberanu, stamtąd bowiem przybyli cystersi. Obok znajduje się ogród seminarium, a dalej neoklasycystyczny pałac biskupi. Obowiązkowo trzeba odwiedzić Muzeum Diecezjalne. Wśród jego zbiorów są dzieła średniowiecznego malarstwa i rzeźby sakralnej: krucyfiksy, figury Madonn oraz świętych. Można podziwiać unikalne starodruki, w tym jedyny w Polsce egzemplarz „Biblii Gutenberga” z unikatowym śladem przewróconej czcionki drukarskiej. Po drugiej stronie ul. Starogardzkiej stoi kościół farny pw. Bożego Ciała. To świątynia z XIV wieku - z barokowym i rokokowym wyposażeniem.
Komunikacja
Do Waćmierka najlepiej dojechać autobusami PKS. Z Tczewa w tym kierunku odchodzą autobusy PKS o godz. 7.50, 9.00 i 9.30. Przy czym pierwszy kurs (o godz. 7.50) jest aktualny tylko od poniedziałku do piątku. Po zakończeniu wycieczki w Pelplinie, można wrócić do Tczewa pociągiem, autobusem PKS bądź prywatnymi busami. Połączenia w dni powszednie i niedziele są tak częste, że nie będziemy ich wymieniać. Można również rozpocząć wyprawę z Pelplina. Wtedy musimy być o odpowiedniej porze w Waćmierku, aby zdążyć na autobusy odchodzące do Tczewa o godz. 11.22, 11.58, 13.18, 13.23, 14.13, 14.47, 14.52, 15.43 i 16.40. Uwaga: w soboty i niedziele można wrócić tylko kursami o godz. 11.22, 11.58 i 14.52.
Znakowanie szlaków
Poruszanie się po szlakach ułatwia nie tylko dokładna mapa, ale również rozmieszczone na trasie ujednolicone znaki, które wskazują drogę, wszelkie zakręty itd. Składają się one z trzech poziomych linii, dwóch białych (po brzegach) i jednej, takiego koloru, jakiego jest szlak (żółty, czerwony, zielony, niebieski bądź czarny). W przypadku szlaku Ziemi Tczewskiej im. Romana Klima jest to kolor zielony.
Napisz komentarz
Komentarze