Imprezy festiwalowe odbędą się także w Gniewie, Starogardzie Gd. i Malborku. 15 sierpnia abp T. Gocłowski odprawi mszę jazzowa na Długim Targu w Gdańsku.
Udział wezmą wokaliści Lora Szafran, Anna Serafińska, Janusz Szrom, aktorzy Halina Winiarska i Jerzy Kiszkis, sekcja instrumentalna oraz Cappella Gedanensis pod dyrekcją Stanisława Fiałkowskiego.
Rozmowa z ks. dr. Zdzisławem Ossowskim, dyrektorem XI Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Gospel Camp Meating 2007 i XI Konkursu Chórów Gospel, prezesem Stowarzyszenia Miłośników Muzyki Chrześcijańskiej Gospel, proboszczem kościoła w. Rocha w Osieku.
- Stworzył ksiądz w niedużej, urokliwej miejscowości, festiwal na miarę światową. W czym tkwi tajemnica sukcesu przedsięwzięcia?
- Do Osieka liczącego 600 mieszkańców przyjeżdża co roku na festiwal ok. 30 tys. osób - wykonawców, uczestników warsztatów i publiczności z Polski i zagranicy. Niepowtarzalna atmosfera wielkiego festiwalu jest zasługą tych, którzy do nas przybywają. Tematem wywoławczym jest muzyka gospel. W tej chrześcijańskiej muzyce obrzędowej mającej swój rodowód w XIX-wiecznej kulturze czarnoskórych mieszkańców Stanów Zjednoczonych tkwi coś, czego człowiek nie powinien się pozbawić. Jest to muzyka spirytualna, duchowa, mówi o naszej emocjonalnej, uczuciowej, duchowej sferze. Każdy z nas - w większym lub mniejszym stopniu - wypowiada się w tej płaszczyźnie - czy przez śpiew, czy przez rozmowę z Bogiem, czy też kontakty w dobrych dziełach z drugim człowiekiem. Ten sens został na naszym festiwalu tylko odkryty, pokazany jak to może poprzez śpiew funkcjonować. W czasie festiwalu nie mieliśmy żadnego przypadku niewłaściwego zachowania, nic złego się nie zdarzyło. Gdy ci ludzie wyjeżdżają, płaczą, ponieważ zżyli się ze sobą i trudno jest im się ze sobą rozstać. Chcą jeszcze choć trochę pobyć razem. Powiedzieć „chwilo trwaj”.
- W czasach, gdy ludzie czują się samotni w tłumie, tego typu spotkania odgrywają nieocenioną rolę. Wspólne przeżywanie radosnej muzyki gospel, zbiorowa modlitwa, dodaje sił. Wywołuje katharsis...
- Muzyka gospel zrodziła się na innym kontynencie. Powstała w okresie niewolnictwa, ludzie traktowali ją jak lekarstwo w czasie i po ciężkiej, katorżniczej pracy na plantacjach. Bliskość tej muzyki w czasach współczesnych, coraz bardziej akceptowanej przez Europejczyków, również w Polsce, polega na tym, że ona mówi o problemach gnębiących całą ludzkość. O bólu człowieka, samotności, niedowartościowaniu naszej osoby przez drugiego człowieka. O braku kontaktu z drugą osobą. O potrzebie bliskości międzyludzkiej i między człowiekiem a Bogiem. Muzyka gospel wszystko to w bardzo piękny, jaskrawy sposób, zgodnie z temperamentem amerykańskim, wyraża. Zawiera tematy wspólne, które łączą ludzi śpiewających gospel.
- To nie jest muzyka tylko młodych.
- Młodzież, która przyjeżdża do Osieka, spotyka się z dorosłymi. Bo to jest przecież także muzyka dla ludzi doświadczonych. Kto ma 70 lat i przychodzi na koncerty, a takich wśród publiczności mamy wielu, zaczynają zupełnie inaczej się zachowywać, im jakby nagle lat ubywa. Ta muzyka dotyka życia ludzkiego, jego problemów, bez ograniczeń wiekowych.
- Co jest istotą muzyki gospel?
- Ci, którzy są na scenie nawiązują dialog z widownią. Zawiera się porozumienie. Ludzie po obu stronach mówią czują to samo. W tym tkwi niepowtarzalna tajemnica muzyki gospel i naszego festiwalu.
- Muzyka religijna w pieśniach gospel brzmi radośnie, nakłania do eksplozji radości. Wiara w Boga wyraża się nie tylko poprzez radosny śpiew, ale nawet wspólny taniec, zabawę.
- To zależy jak kto traktuje Boga. Jeżeli sięga się do Starego Testamentu, Boga traktuje się jako tego, który czyha na nasz błąd i chce nas za ten błąd ukarać. To jest wielkie nieporozumienie. Ale jeżeli ktoś traktuje Boga jako miłość - czyli nowotestamentalnie, to jak w tej miłości mógłby być smutny, pogrążony w rozpaczy? Miłość ma to do siebie, że jest uczuciem pełnym radości, pogody, oddania dla drugiego człowieka, że już nie wspomną o relacjach z Bogiem. To są bardzo poprawne relacje. Są przeciwnicy wprowadzenia do kościoła perkusji, albo organów Hamonda. Ale kiedy widzą, że to ludziom bardzo w duszy gra, pytają,kiedy będziemy u nich kolejny raz.
- Jakie utwory będą w repertuarze festiwalu?
- Trzymamy się tradycji. Sięgamy do niepowtarzalnych wzorców amerykańskich kompozytorów XIX w. Dzisiaj rynek muzyki amerykańskiej w 80 proc. - mówił mi kiedyś o tym Hirek Wrona - to nic innego, jak ogólnie pojęta, muzyka chrześcijańska. A w tym jest jakiś procent muzyki gospel. Wykonawcy posługują się pieśniami, które dostępne są w zapisie. Bo przecież ta muzyka wcześniej była przekazywana ustnie, tak, jak początkowo w naszej tradycji ustnie była przekazywana Biblia. Czytali ją tylko ci, którzy potrafili. W Ameryce znaleźli się kompozytorzy, którzy te przekazy umieli zapisać. A potem ta muzyka ze śpiewników była wykorzystywana przez zespoły śpiewacze czasami grupujące się przy kościołach.
- Wśród artystów przeważają goście z zagranicy.
- Koncentrujemy się na wykonawcach profesjonalnych z Zachodu. Pojawią się na naszym festiwalu gwiazdy polskiej muzyki pop (będzie Maryla Rodowcz), które mają w repertuarze gospel, ale tylko po to, żeby integrować środowiska. Chodzi o to, aby nawet ci, którzy śpiewają: „Hej, gdzie jest moja marynara” wiedzieli, że w przesłaniu muzyki gospel, której słuchają, tkwi głęboki sens egzystencjalny. Tym się kierujemy. Estrada w Osieku co roku jest otwarta dla wszystkich.
- Kto bierze udział w warsztatach?
- Zgłaszają się chóry i indywidualni uczestnicy z publiczności. Zajęcia z pięciuset uczestnikami w kościele i remizie strażackiej poprowadzą czterej instruktorzy ze Stanów Zjednoczonych. Wspólne śpiewane będą songi. Efekt pracy zaprezentują w tak zwanym powarsztatowym koncercie w Osieku.
- Festiwal w Osieku to kolosalne przedsięwzięcie logistyczne.
- Zorganizowanie festiwalu wymaga uzgodnień z dyrektorami okolicznych szkół, w których zatrzymują się uczestnicy festiwalu. Funkcjonujemy dzięki życzliwym sponsorom, takich, jak IGLOTEX, czy firma Mirosława Gzeli, która żywi uczestników warsztatów. Wszystko odbywa się w skromnych warunkach. Jeżeli ktoś z młodych śpiewaków estradowych przyjedzie pierwszy raz na festiwal do Osieka i spodziewa się paradnego przyjęcia, szybko schodzi do rzeczywistości.
- Jest ksiądz laureatem nagród, w tym „Gryfa Pomorskiego” w 2005 roku i Bursztynowego Mieczyka w 2006 r. przyznanej przez ministra Kultury i Sztuki za organizację festiwalu i propagowanie muzyki gospel.
- Dla mnie nie ma większej satysfakcji, jak uśmiech młodych ludzi, radość z ich wspólnego przebywania w Osieku w czasie prawie tygodnia wakacji, świadomość, jak wiele przeżyli.
Dobra nowina
Gospel - rodzaj chrześcijańskiej muzyki obrzędowej (sakralnej), mającej swój rodowód w XIX-wiecznej kulturze czarnoskórych mieszkańców Stanów Zjednoczonych Ameryki. Pochodząca z jęz. staroangielskiego nazwa gospel (godspel) oznacza dobrą nowinę (ewangelię) o zbawieniu w Jezusie Chrystusie. Gospel jako gatunek muzyczny wiąże się ściśle z odmianą spiritual i często jest wspólnie określany jako spiritual & gospel. Także jazz ma swoją genezę w tej muzyce, a sam gospel rozwija się w rozmaitych nurtach, od konserwatywnych po awangardowe, podejmowany przez kolejne pokolenia chrześcijan na całym świecie. Obecnie współistnieją obok siebie zarówno klasyczny gospel, jak i jego nowoczesne odmiany, m.in. praise & worship.
Program festiwalu: www.gospel-osiek.com.pl
Napisz komentarz
Komentarze