Gmina Skórcz mogła mieć 4 swoich przedstawicieli w sądach jako ławników. Kandydaci na kolejną, 4 letnią kadencję winni zgłosić swoją osobę do końca lipca bieżącego roku. W gminie Skórcz zgłosiły się tylko dwie osoby.
- Ja byłam ławnikiem w poprzedniej kadencji i uważałam, że powinnam tę pracę kontynuuować. Dlatego ponownie spełniłam wszystkie wymagane formalności i zgłosiłam swoją kandydaturę - mówi Liliana Kwarcińska z Barłożna. - Muszę przyznać, że przygotowanie zgłoszenia kandydatury wcale nie jest takie proste. Przede wszystkim trzeba uzyskać pisemne poparcie minimum 25 mieszkańców, którzy maja czynne prawo wyborcze. To trzeba samemu przeprowadzić. Potem trzeba udowodnić, że jest się osobą nie karaną. Trzeba wystąpić z wnioskiem do Krajowego Rejestru Karnego. Za to trzeba zapłacić. Trzeba także mieć opinię lekarza, że jest się zdrowym i można być ławnikiem. To wszystko trzeba dostarczyć do gminy i czekać na sesję w której radni przegłosują kandydaturę. Głosowanie to jest tajne. W naszej gminie zgłosiły się na ławników tylko dwie osoby. Niestety jedna z kandydatur nie została zaakceptowana bo nie spełniała niezbędnych formalności więc radni głosowali tylko nad moja kandydaturą. Z satysfakcją dowiedziałam się, że radni poparli mnie jednogłośnie. Dziękuję i deklaruję, że jako jedyny ławnik z gminy Skórcz będę reprezentowała moja gminę jak najgodniej.
Wokół funkcji ławnika krąży wiele niedomówień, szczególnie jeżeli chodzi o pieniądze jakie otrzymują ławnicy za pełnienie tej społecznej funkcji. Do tego tematu powrócimy więc w najbliższych wydaniach naszej gazety.
Tylko rekompensata
Pracodawca, który zatrudnia ławnika ma obowiązek zwolnić go od
pracy na czas pełnienia czynnosci w sądzie. Za czas zwolnienia
od pracy ławnik zachowuje prawo do świadczeń wynikających ze
stosunku pracy z wyjątkiem prawa do wynagrodzenia. Ławnik, za
czas zwolnienia od pracy, w związku z wykonywaniem czynności w
sądzie otrzymuje równoważność utracownego wynagrodzenia za pracę
w wysokości ustalanej jak za ekwiwalent za urlop wypoczynkowy.
Ławnik, który nie pozostaje w stosunku pracy za czas wykonywania
czynności w sądzie otrzymuje rekompensate pieniężną. Ławnicy,
którzy zamieszkują poza siedzibą sądu otrzymują diety oraz zwrot
kosztów przejazdu i noclegu.
Ławnik może być wyznaczony do udziału w rozprawach do 12 dni w
ciągu roku. Liczbę dni prezes sadu może zwiększyć tylko z
ważnych przyczyn, zwłaszcza w przypadku konieczności zakończenia
rozprawy z udziałem tego ławnika.
Kto może zostać ławnikiem
Ławnikiem może zostać osoba która:
- posiada obywatelstwo polskie i korzysta z pełni praw cywilnych
i obywatelskich
- jest nieskazitelnego charakteru
- ukończyła 30 lat, a nie przekroczyła 65 roku życia
- jest zatrudniona lub zamieszkuje w miejscu kandydowania co
najmniej od roku.
Kto nie może być ławnikiem
- osoby zatrudnione w sądach powszechnych i innych sadach oraz
prokuraturze
- osoby wchodzace w skład organów, od których orzeczenia można
żądać skierowania sprawy na droge postępowania sądowego
- funkcjonariusze Policji oraz inne osoby zajmujące się
ściganiem przestępstw i wykroczeń
- adwokaci i aplikanci adwokaccy
- radcy prawni i apliaknci radcowscy
- duchowni
- żołnierze w czynnej służbie wojskowej
- funkcjonariusze służby więziennej.
Napisz komentarz
Komentarze