W dniu wczorajszym – 15 października br. archeolodzy zlokalizowali kolejny - czwarty, nienaruszony w trakcie ekshumacji 1940 r. wkop grobowy na Westerplatte. W odległości około 1 m od szkieletu nr 1, na głębokości około 1,5 m od współczesnej powierzchni gruntu, w prostokątnym wkopie grobowym natrafiono na kości kończyn dolnych wraz z zachowanymi butami saperskimi. Położenie znalezisk może wskazywać, że poległy został złożony na plecach. Szczegółowe informacje i weryfikacja będzie możliwa bo całkowitym oczyszczeniu zalegających w grobie szczątków.
Do 14 października br. odnaleziono trzy szkielety ludzkie (w tym jeden fragmentarycznie zachowany), a także ponad 260 pojedynczych kości ludzkich oraz ich fragmentów.
Pierwszy zachowany częściowo szkielet ludzki wraz z czaszką zalegał na głębokości około 60 cm, we wkopie grobowym o rozmiarach dopasowanych do złożenia jedynie górnej części ciała ludzkiego. Stan zachowania szkieletu (np. brak lewej ręki, częściowe zachowanie prawej, zgruchotana i nadpalona czaszka w części potylicznej) wskazuje, że mogą być to szczątki jednego z polskich żołnierzy poległych 2 września 1939 r. w położonej nieopodal Wartowni nr 5.
Kolejny – drugi szkielet zachował się w całości. Zalegał on na prawym boku, na głębokości około 70 cm, w nienaruszonym w trakcie ekshumacji wkopie grobowym. Przy szczątkach nie odnotowano wyposażenie ani pozostałości umundurowania, jednakże bezpośrednio nad szkieletem odkryto fragmenty amunicji strzeleckiej, gruz pochodzący z Wartowni nr 5 oraz polskie łódki amunicyjne. Ponadto pod lewym łokciem szkieletu zalegały kolejny fragmenty polskiej amunicji karabinowej, a w bezpośrednim otoczeniu, odłamki pocisków artyleryjskich i bomb lotniczych.
Trzeci szkielet znajdował się w odległości niespełna 2m w kierunku południowym od pierwszego, częściowo zachowanego szkieletu. Przy pochowanych na prawym boku szczątkach znajdowało się polskie wyposażenie żołnierskie, m.in. pas wraz z ładownicami, pojemnik na polską maskę przeciwgazową. Ponadto zachowały się guziki mundurowe, a także na wysokości miednicy, gdzie znajduje się kieszeń, skupisko polskich monet pochodzących z lat 30. XX w. Lokalizacja szkieletu oraz znajdujące się przy nim znaleziska jednoznacznie świadczą, iż odnaleziony został jeden z poległych Obrońców Westerplatte.
Prace archeologiczne na Westerplatte są pierwszymi w historii półwyspu szeroko płaszcyznowymi badaniami archeologicznymi. Odnajdywane w trakcie V etapu szczątki Obrońców, jak i liczne znaleziska oraz informacje pozyskane w trakcie wcześniejszych etapów badań, są bezsprzecznym dowodem konieczności oraz zasadności prowadzenia prac archeologicznych w tym miejscu, będącym symbolem początku II wojny światowej.
Napisz komentarz
Komentarze