Od dworca kolejowego jedziemy w lewo, ul. Kościuszki, mijając budynki mieszkalne z początku XX wieku, wybudowane na potrzeby rodzin miejscowego garnizonu. Z lewej strony dawne kasyno oficerskie służące wojsku do 1993 roku. Po prawej kompleks koszar wzniesionych w latach 1892-1895 dla oddziałów niemieckich. W latach 1945-1947 mieścił się w nich obóz przejściowy dla Niemców wysiedlanych z powiatów kwidzyńskiego i sztumskiego oraz przybywających Polaków. W 1993 roku budynki przejęło miasto. Za kompleksem koszarowym znajduje się pałacyk z 1896 roku zbudowany na wzór neobarokowej rezydencji ziemiańskiej. W latach 1950-1982 mieścił się w nim Państwowy Dom Dziecka, a obecnie Przedszkole Integracyjne. Przed rondem, z prawej strony skwer, na którym do 1935 roku znajdował się cmentarz żydowski. Po lewej stronie, w narożnej kamienicy umieszczona jest tablica informująca, że miał tu siedzibę polski Bank Ludowy, działający w latach 1919-1939. Wjeżdżamy na Rondo Solidarności i ulicą Grudziądzka jedziemy do drewnianego mostku nad torami kolejowymi. Z lewej strony park, w którym znajdował się ewangelicki cmentarz założony w końcu XVIII wieku, zamknięty w 1961 roku. Po prawej i lewej stronie domy mieszkalne mające ponad sto lat. Za mostkiem, z lewej strony Szkoła Podstawowa nr 6 (dawna Szkoła Tysiąclecia) zbudowana w latach 1959-1961. Z prawej strony neogotycka wieża ciśnień - zbudowana w latach 1890-1900 na planie koła o średnicy 9,8 m i wysokości 28 m.
Mijamy Rondo Rodła. Z lewej strony otwarty w 1948 roku cmentarz żołnierzy radzieckich, którzy zmarli w Kwidzynie, a dalej wybudowany w latach 1925-1927 budynek Straży Pożarnej. Tu znajdowała się siedziba Bractwa Strzeleckiego Kurkowego. Z prawej strony obiekty sportowe - stadion, płyty do gry w piłkę nożną i innych gier zespołowych, korty tenisowe i nowo budowany kompleks krytych obiektów sportowych. Jedziemy dalej ul. Sportową, a po obu stronach nieliczne już dorodne dęby. Mijamy budynki z początku XX wieku, stację benzynową, przejeżdżamy przez most na rzece Liwie i z lewej zostawiamy wodociągi miejskie. Z prawej strony widoczny kikut mostu zbudowanego w 1899 roku z czerwonej cegły, dawnej linii kolejowej Kwidzyn - Kisielice.
3,00 km - Miłosna
Najbliższe skrzyżowanie, to ul. Zamiejska (w prawo) i ul. Strumykowa (w lewo). Jedziemy dalej pod górę i dojeżdżamy do Miłosnej. Tu znajduje się Pensjonat "Miłosna" oraz siedziba "Eko-inicjatywy". Tereny te zostały zagospodarowane w wyniku poszukiwań wody pitnej dla Kwidzyna. W 1890 roku wykonano odwierty do głębokości 50 m. Pewne ożywienie gospodarcze osady nastąpiło po 15 stycznia 1899 roku, kiedy to uruchomiono linię kolejową łączącą Kwidzyn z Kisielicami. W 1903 roku otwarto szkołę ludową, a nowy jej budynek wybudowano w 1905 roku. Bardzo ważną decyzją było rozpoczęcie budowy obiektów stadniny i osiedla mieszkaniowego (w latach 1908-1910), które mijamy z lewej strony. Jedziemy do końca osady i skręcamy w prawo, w drogę za transformatorem.
Jedziemy szeroką, szutrową drogą leśną. Mocno pofałdowana, co chwilę jedziemy z góry lub podjeżdżamy pod górę. Bardzo ciekawy, urozmaicony krajobraz leśny z licznymi ciekami i "oczkami" wodnymi. Mamy bardzo ciekawe, długie zjazdy, ale i męczące podjazdy. To jest odcinek, którego pokonanie wymagać będzie sporo sił. Spotkamy zwierzynę i ptactwo leśne. Dojeżdżamy do rozwidlenia drogi i skręcamy w prawo.
Teraz do samej leśniczówki będziemy jechać leśną, piaszczystą drogą. Nie interesują nas żadne jej boczne odnogi. Trzymamy się tylko głównej, tej najbardziej uczęszczanej.
8,00 km - leśniczówka Sadlinki
Dojeżdżamy do leśniczówki w Białkach. Podobnie jak wszystkie leśniczówki zadbana i bardzo estetycznie urządzona. Teren w koło uporządkowany, a na leśnym parkingu korzystamy z odpoczynku. Tuż za leśniczówką skręcamy w lewo i ponownie "zanurzamy" się w lesie, w którym występują duże ilości jagód i grzybów, jedzie się bardzo przyjemnie. Teren mocno urozmaicony.
12,0 km - skrzyżowanie z drogą asfaltową
Po dojechaniu do drogi asfaltowej łączącej Sadlinki z Gardeją skręcamy w lewo. Jedziemy lekko pod górę i osiągamy przejazd kolejowy w Dziwnie.
13,0 km - Dziwno
Przejazd kolejowy, to linia łącząca Kwidzyn z Grudziądzem. W dalszej podróży zatrzymać się możemy pod wiatą w pobliżu leśniczówki Otłów. Podziwiamy pomnikowe dęby, znajdujące się w pobliżu. Wsiadamy na rowery i jedziemy dalej. Droga kręta, prawie cały czas pod niewielką górkę. Z lewej strony rozległe mokradła (zarastające jezioro z licznym ptactwem wodnym i błotnym). W prawo szeroka, utwardzona droga prowadzi do przejazdu kolejowego.
17,0 km - Gardeja
Osadnictwo sięga początków ery nowożytnej, a przez Gardeję przebiegał jeden z odcinków "szlaku bursztynowego". Na początku XIII wieku tereny wsi były w zasięgu osadnictwa cysterskiego. Jednak wkrótce ziemie te znalazły się pod panowaniem krzyżackim. Prawa miejskie Gardeja otrzymała na początku XIV wieku. Miasto rozwijało się powoli, jego losy związane są z wydarzeniami okolicznych miast i wsi. Dlatego też Gardeja nie uniknęła zniszczeń wojennych, pożarów i epidemii dziesiątkujących ludność. Największy pożar nawiedził Gardeję w 1555 roku, w wyniku którego prawie całe miasto spłonęło. Również wojny polsko-szwedzkie w XVII wieku nie oszczędziły miasta.
Należy pamiętać, że przez Gardeję przejeżdżali królowie polscy, a były to bardzo wielkie wydarzenia, o których okoliczna ludność długo opowiadała. Byli to: Władysław Jagiełło (1410 rok), Zygmunt Stary (1526 rok), Zygmunt August (1552 rok), Stefan Batory (1576 rok).
Osobny rozdział w dziejach miasta, to przemarsz polskich wojsk powstańczych 12 października 1831 roku oraz krwawy epizod w czerwcu 1832 roku, kiedy to wojsko pruskie otworzyło ogień do Polaków.
Mimo wybudowania linii kolejowej miasto nadal nie rozbudowało się w jej stronę. Wszelkie próby ożywienia gospodarczego nie przyniosły oczekiwanych rezultatów. Gardeja pozostała na zawsze małym, prowincjonalnym miasteczkiem.
W 1945 roku miasto zostało zniszczone w 80 % i Gardeja utraciła prawa miejskie.
Przejeżdżamy przez wieś. Mijamy dwa kościoły, kilka domów z przełomu XIX/XX wieku, Urząd Gminy. Droga skręca do Kwidzyna, my jedziemy prosto, w stronę Czarnego Dolnego.
Z lewej strony obiekty sportowe i rekreacyjne wsi, leżące nad jeziorem Kamień. To tu, po nieudanym oblężeniu Malborka w 1410 roku, obozem rozłożyły się wojska polsko-litewskie na czele z Władysławem Jagiełłą. Po noclegu, już następnego dnia o świcie ruszyły dalej i przechodząc w okolicach Łasina, udały się pod Radzyń Chełmiński.
22,0 km - Olszówka
Z prawej strony widoczne zabudowania Olszówki, dawnego PGR-u. Obecnie w rękach prywatnych. Osadnictwo na tym mocno zalesionym terenie zaczęło rozwijać się na początku XVIII wieku.
24,0 km - Zebrdowo
Wzmianki o wsi pochodzą z XIV wieku, kiedy to pojawia się nazwa Siegfriedsdorf (Wieś Zygfryda). Wieś wielokrotnie niszczona w czasie wojen polsko-krzyżackich.
Położona w uroczej okolicy, na terenie mocno pagórkowatym. W pobliżu wsi znajduje się źródło rzeczki Cyganówki, której długość wynosi 21 462 metrów. Na skrzyżowaniu skręcamy w lewo i jedziemy w stronę wsi Cygany.
28,0 km - Cygany
Informacje o osadnictwie pochodzą z XIV wieku, a tereny te wchodziły w skład dóbr Bądki, które należały do Henryka, krewnego Dytrycha Stango. Wieś wielokrotnie niszczona w czasie wojen polsko-krzyżackich przez wojska obydwu stron. Pod koniec XVI wieku powstał folwark pańszczyźniany. We wsi znajduje się dwór wybudowany w 1870 roku. Po II wojnie światowej utworzono Państwowy Ośrodek Maszynowy, którego pomieszczenia w 1956 roku przejęły WZPOW.
W 1987 roku mieszkańcy wybudowali kościół. Wieś dość rozległa. W pobliżu przebiegała linia kolejowa łącząca Kwidzyn z Kisielicami. Jadąc do Krzykos przejedziemy przez wiadukt nad tą linią. Teren z licznymi "oczkami" wodnymi, pofałdowany, z dość szeroką doliną rzeczki Cyganówki. Przejeżdżamy przez osadę Szczepkowo. Za nią zatrzymujemy się na ładnie zagospodarowanym parkingu, znajdującym się na dawnym torowisku.
33,0 km - Krzykosy
Na skrzyżowaniu skręcamy w lewo. Wieś ciągnie się w prawo, w stronę Wandowa.
Nazwę Cricosin spotykamy w dokumentach już w XIII wieku. W 1326 roku biskup Rudolf potwierdził Tylonowi, majątek Krzykosy wielkości 30 łanów na prawie chełmińskim, z obowiązkiem wystawiania lekkiej służby wojskowej w granicach biskupstwa i uiszczanie czynszu. W 1440 roku Jerzy z Krzykos i Ramsz reprezentowali rycerstwo biskupstwa na zjeździe założycielskim Związku Pruskiego w Kwidzynie. Wojny polsko-krzyżackie zniszczyły wieś. W wiekach późniejszych właściciele majątku zmieniali się dość często. W 1945 roku został zniszczony dwór i częściowo zabudowania gospodarcze.
Jedziemy w stronę wsi Bądki. Przed nami rzeczka Cyganówka i dawny nasyp kolejowy. Skręcamy w prawo i drogą polną kierujemy się w stronę lasu Miłosna. Dojechaliśmy do drogi prowadzącej na nasyp kolejowy i na nim skręcamy w prawo. Jedziemy nasypem kolejowym do Miłosnej. Po jednej i drugiej stronie las, a droga prowadzi raz wysokim nasypem, w innym miejscu w wąwozie. Mijamy ogrody działkowe "Leśna Dolina" i tzw. ścieżkę zdrowia z kilkunastoma stacjami do ćwiczenia.
39,0 km - Miłosna
Przy wyjeździe z ul. Strumykowej znajduje się węzeł szlaków pieszych, przebiegających przez Miłosną (szlak czerwony - Kopernikowski) lub prowadzących tylko na Miłosnej (szlaki: niebieski, zielony i żółty). Kierujemy się w stronę Kwidzyna.
43,0 km - Kwidzyn
Na podst. LOT "Liwa" opr. (ad)
Podziel się
Oceń
Napisz komentarz
Komentarze
Aktualnie nie ma żadnych komentarzy. Bądź pierwszy, dodaj swój komentarz.
Napisz komentarz
Komentarze