Opona jest produktem wielomateriałowym. Do jej produkcji poza mieszanką kauczuków naturalnych i syntetycznych potrzeba nierozciągliwych włóknin (kordów) oraz drutów wzmacniających konstrukcję i utrzymujących kształt opony. Ale to wszystko, ma zapewnić jej trwałość i wytrzymałość podczas jazdy, wywołuje trudności w jej rozkłazie, gdy staje się zbędnym odpadem. Ze względu na rozmiary, zużyte ogumienie stanowią jedne z największych i najtrudniejszych odpadów.
Niestety, niektórzy wciąż nie zdają sobie sprawy z tego, że nie można zużytych opon po prostu wyrzucić do śmietnika, a tym bardziej w krzaki. Nie należy magazynować ich również na podwórku. Choćby dlatego, że mogą stwarzać zagrożenie pożarowe. Nie można ich również palić, takie zwyczaje zasługują na potępienie. W skład nowoczesnej opony wchodzi ponad 200 różnych syntetycznych składników chemicznych, których spalanie skutkuje emisją całej gamy niezwykle toksycznych produktów. Podczas spalania opon uwalniają się m. in. związki kadmu i dioksyny, które są bardzo toksycznymi i rakotwórczymi substancjami. Trujące składniki dymu pozostają w naszych mieszkaniach, płucach, ogrodach, wśród bawiących się dzieci i wreszcie na naszych talerzach.
Dlatego jeśli kupujemy nowe opony, stare możemy zostawić w punkcie sprzedaży. Natomiast utylizacją zużytego samochodowego ogumienia zajmują się wyspecjalizowane firmy, które mają sposoby, by go przerobić.
Napisz komentarz
Komentarze