Pogrzeb śp. Zbigniewa Gacha odbył się 1 marca - w czwartek w Sopocie.
Został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu katolickim w Sopocie o godz. 13.30.
Od godz. 13 trwała ceremonia ostatniego pożegnania w przycmentarnej kaplicy.
Msza św. za Jego duszę została odprawiona 1 marca o godz. 12. w kościele pw. Gwiazdy Morza w Sopocie, ul. Kościuszki.
Na cmentarzu w imieniu środowiska dziennikarzy oraz twórców red. Zbigniewa Gacha żegnał red. Tadeusz Woźniak - prezes Oddziału Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w Gdańsku. Podkreślił Jego pasję zawodową, przypomniał ogromny dorobek twórczy (reportaże, książki, album, utwory satyryczne, scenariusze) a także udział aktorski na scenie kabaretu.
Marszałek Senatu Bogdan Borusewicz ze wzruszeniem wspominał okres tworzenia Solidarności, a potem stanu wojennego oraz działania w podziemiu. W tym czasie red. Gach dokumentował w reportażach działania opozycji, był świadkiem wielu wydarzeń historycznych - był podczas inwazji milicji i ZOMO na Stocznię Gdańską, potem był internowany. Napisał wraz z M. Łopińskim i Mariuszem Wilkiem - pod pseudonimem Marcin Moskit "Konspirę" (wydaną za granicą i przemyconą do Polski).
Bardzo liczne było grono kolegów dziennikarzy, m.in. ze środowiska Redakcji Politechnika oraz Klubu Dziennikarzy Studenckich, z którymi Z. Gach rozpoczął swoją "przygodę dziennikarską", min. Wojciech Charkin, Michał Smolorz, Włodzimierz Szymański, Katarzyna Korczak, Renata Mroczkowska- Jankowska, Janusz Kasprowicz.
We mszy św. oraz w ceremonii pożegnania uczestniczyli dziennikarze - współpracownicy z Redakcji CZASU, Tygodnika Gdańskiego, Dziennika Bałtyckiego oraz Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich - m.in. Jan Jakubowski, Edmund Szczesiak, Maciej Łopiński, Andrzej Liberadzki, Jerzy Sarota, Henryka Dobosz-Kinaszewska, Dariusz Wasielewski, Barbara Madajczyk-Krasowska, Barbara Szczepuła oraz Jerzy Model (prezes OM SDRP).
Żegnali Go twórcy, artyści, aktorzy oraz Czytelnicy.
Obecna była liczna delegacja dziennikarzy z "Dziennika Bałtyckiego" (na czele z red. naczelnym Grzegorzem Popławskim i zastępca red. naczelnego Mariuszem Szmidtką, i b. red. naczelnym - Maciejem Wośko), gdzie przed przejściem na rentę pracował i był Kierownikiem Działu Reportażu.
ŚP. Zb. Gacha żegnali opozycjoniści Pierwszej Solidarności, na czele z A. Kołodziejem, Czesławem Nowakiem (prezesem Stowarzyszenia GODNOŚĆ), Edmundem Krasowskim oraz delegacja NSZZ "Solidarność".
Od godz. 13 trwała ceremonia ostatniego pożegnania w przycmentarnej kaplicy.
Msza św. za Jego duszę została odprawiona 1 marca o godz. 12. w kościele pw. Gwiazdy Morza w Sopocie, ul. Kościuszki.
Na cmentarzu w imieniu środowiska dziennikarzy oraz twórców red. Zbigniewa Gacha żegnał red. Tadeusz Woźniak - prezes Oddziału Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w Gdańsku. Podkreślił Jego pasję zawodową, przypomniał ogromny dorobek twórczy (reportaże, książki, album, utwory satyryczne, scenariusze) a także udział aktorski na scenie kabaretu.
Marszałek Senatu Bogdan Borusewicz ze wzruszeniem wspominał okres tworzenia Solidarności, a potem stanu wojennego oraz działania w podziemiu. W tym czasie red. Gach dokumentował w reportażach działania opozycji, był świadkiem wielu wydarzeń historycznych - był podczas inwazji milicji i ZOMO na Stocznię Gdańską, potem był internowany. Napisał wraz z M. Łopińskim i Mariuszem Wilkiem - pod pseudonimem Marcin Moskit "Konspirę" (wydaną za granicą i przemyconą do Polski).
Bardzo liczne było grono kolegów dziennikarzy, m.in. ze środowiska Redakcji Politechnika oraz Klubu Dziennikarzy Studenckich, z którymi Z. Gach rozpoczął swoją "przygodę dziennikarską", min. Wojciech Charkin, Michał Smolorz, Włodzimierz Szymański, Katarzyna Korczak, Renata Mroczkowska- Jankowska, Janusz Kasprowicz.
We mszy św. oraz w ceremonii pożegnania uczestniczyli dziennikarze - współpracownicy z Redakcji CZASU, Tygodnika Gdańskiego, Dziennika Bałtyckiego oraz Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich - m.in. Jan Jakubowski, Edmund Szczesiak, Maciej Łopiński, Andrzej Liberadzki, Jerzy Sarota, Henryka Dobosz-Kinaszewska, Dariusz Wasielewski, Barbara Madajczyk-Krasowska, Barbara Szczepuła oraz Jerzy Model (prezes OM SDRP).
Żegnali Go twórcy, artyści, aktorzy oraz Czytelnicy.
Obecna była liczna delegacja dziennikarzy z "Dziennika Bałtyckiego" (na czele z red. naczelnym Grzegorzem Popławskim i zastępca red. naczelnego Mariuszem Szmidtką, i b. red. naczelnym - Maciejem Wośko), gdzie przed przejściem na rentę pracował i był Kierownikiem Działu Reportażu.
ŚP. Zb. Gacha żegnali opozycjoniści Pierwszej Solidarności, na czele z A. Kołodziejem, Czesławem Nowakiem (prezesem Stowarzyszenia GODNOŚĆ), Edmundem Krasowskim oraz delegacja NSZZ "Solidarność".
W nocy (z soboty na niedzielę) po długiej chorobie zmarł w Gdańsku red. Zbigniew Gach - dziennikarz, reportażysta, satyryk. Przeżył 59 lat. Był współautorem bestselleru - słynnej "Konspiry" - uznanej za najlepszą książkę polskiego autora w obiegu niezależnym. Pogrzeb śp. Zbigniewa Gacha odbył się 1 marca.
-----------------------------------------------------------------------------------------------
ZOBACZ: ZBIGNIEW GACH ŚPIEWA
Ostatnia piosenka - zaśpiewana przez Zbyszka Gacha. Jak nas informuje Siostra Zbyszka, p. Maria Zofia Tomaszewska, jest to robocza wersja nagrania dokonana 19 lutego 2012, tydzień przed śmiercią Zbigniewa Gacha, który zmarł 26 lutego 2012 w Gdańsku.
- Zbychu był tego dnia zaziębiony, więc wykonanie nie jest najlepsze - wyjaśnia siostra Maria. - Pewnie nie byłby zadowolony, że to publikuję, bo był profesjonalistą, ale jednak jest to pamiątka po nim i wszyscy którzy go znali wybaczą mu niedociągnięcia wokalne.
-----------------------------------------------------------------------------------------------
ZOBACZ: ZBIGNIEW GACH ŚPIEWA
Ostatnia piosenka - zaśpiewana przez Zbyszka Gacha. Jak nas informuje Siostra Zbyszka, p. Maria Zofia Tomaszewska, jest to robocza wersja nagrania dokonana 19 lutego 2012, tydzień przed śmiercią Zbigniewa Gacha, który zmarł 26 lutego 2012 w Gdańsku.
- Zbychu był tego dnia zaziębiony, więc wykonanie nie jest najlepsze - wyjaśnia siostra Maria. - Pewnie nie byłby zadowolony, że to publikuję, bo był profesjonalistą, ale jednak jest to pamiątka po nim i wszyscy którzy go znali wybaczą mu niedociągnięcia wokalne.
-----------------------------------------------------------------------------------------------
Zbigniew Gach, ur. 1 XII 1952 w Gdańsku. Absolwent Uniwersytetu Gdańskiego, Wydział Filologii Polskiej (1977). 1977-1982 dziennikarz w redakcji tygodnika „Czas” w Gdańsku.
W VIII 1980 reporter tygodnika na strajku w Stoczni Gdańskiej; od IX 1980 w „S”, członek KZ przy Domu Prasy w Gdańsku; autor artykułów w piśmie MKZ, nast. ZR Gdańsk „Solidarność”. 13-16 XII 1981 uczestnik strajku w Stoczni Gdańskiej (autor reportażu o pacyfikacji strajku opublikowanego w 1990 w „Tygodniku Gdańskim”); 16 XII 1981 aresztowany, umieszczony w AŚ w Starogardzie Gdańskim, zwolniony 20 XII 1981. W II 1982 zwolniony z pracy w wyniku weryfikacji dziennikarzy, II-XII 1982 bez zatrudnienia; 1983-1987 reporter miesięcznika „Pomerania”. W 1984 współautor (jako Marcin Moskit) wraz z Mariuszem Wilkiem i Maciejem Łopińskim bestselleru Konspira. Rzecz o podziemnej „Solidarności”, w 1984 nagroda „S” Pracowników Wydawnictw za najlepszą książkę polskiego autora w obiegu niezależnym.
Zobacz: Zbigniew Gach o KONSPIRZE
W latach 1987-1989 specjalista ds. marketingu w Przedsiębiorstwie Uspołecznionym Modem w Sopocie.
1989-1991 reporter i felietonista w „Tygodniku Gdańskim”, 1991-1996 specjalista ds. wydawniczych w spółce z o.o., 1998-1999 pracownik Fundacji Pomocy Dzieciom Skrzywdzonym Dar Gdańska; w 1999 dziennikarz „Ilustrowanego Kuriera Sopockiego”, 1999-2006 „Dziennika Bałtyckiego”; od 2006 na rencie. Publicysta, scenarzysta programów telewizyjnych, autor książek o charakterze dokumentalnym, m.in. Gdańsk. Dramat wojenny (praca zbiorowa pod wspólnym ps. Alfa; Wyd. Libertas, Kraków 1984), Antybohater (o drodze Lecha Wałęsy do prezydentury; 1991), Drugie podejście. Niezależne Zrzeszenie Studentów w UG 1986-1989 na tle swoich czasów (2009) oraz zbioru humoresek Kwaśna bomboniera (2006). Laureat nagrody SDP za reportaż w kategorii specjalnej Inicjatywa (2002) oraz gł. nagrody na Festiwalu Piosenki Szantowej w Krakowie za tekst piosenki Cztery zegary (2004). Wyróżniony Medalem 25-lecia „S” (2005).
16 III 1983 – 20 VI 1988 rozpracowywany Wydział III KW MO (od VII 1983 WUSW) w Gdańsku w ramach KE krypt. Cytrus, nr rejestracyjny 46538. (Źródło: Encyklopedia Solidarności)
ZBYSZKU - byłeś wspaniałym kompanem, niepokornym dziennikarzem, człowiekiem o wielkim poczuciu humoru.
Żegnaj...
Koledzy - dziennikarze ze środowiska "Politechnika"
Napisz komentarz
Komentarze